علی‌رغم سکوت تاریخی منتقدان در برابر قابلیت روایتگری عکاسی، در سال‌های اخیر این روند دچار تغییرات بنیادی شده است و رویکرد تدافعی در برابر کلمه و دقیق‌تر روایت از میان رفته و وجوه مثبت همنشینی ادبیات و عکاسی شاخص گردیده است. در عکس نوشت، زبان پشت عکس، درون عکس و درون ذهن نویسنده تلفیق شده، منجر به تولید اثری می‌شود که ماهیتی مجزا و مستقل دارد؛ به گونه‌ای که عکس نوشت هویت یکپارچه‌ای دارد و نمی‌توان اجزای آن مشتمل بر عکس و کلمه را از یکدیگر تفکیک کرد.
این کتاب شامل ده روایت برگزیده‌هایی از ده مجموعه‌ی عکس از عکاسان داخلی و خارجی و تلاشی است برای بازآفرینی قطعه‌ی کوچکی از هستی.
